Juŋ w chwili zarania cywilizacji na terenie Mezopotamii i powstania pierwszych wielkich imperiķw, prowadziŗy one walki zbrojne pomiędzy sobą. Ķwczesne armie tworzyŗa przede wszystkim sŗabo wyszkolona i uzbrojona piechota. Jednak Asyryjczycy ok. 900 r. p.n.e. stworzyli pierwsze w historii oddziaŗy kawalerii, dokonując milowego kroku w dziedzinie wojskowoļci. Niedŗugo pķŧniej na terenie Grecji pojawiŗy się oddziaŗy hoplitķw. Najsŗynniejszymi hoplitami w dziejach byli ŋoŗnierze spartaņscy. Po wielu zmianach w szyku falangi oraz uzbrojeniu, na terenie Macedonii powstaŗa tzw. falanga macedoņska, na ktķrej czele na podbķj imperium perskiego pomaszerowaŗ Aleksander Wielki. Po jego ļmierci za najsprawniejsze oddziaŗy wojskowe w basenie Morza Ļrķdziemnego zaczęto uwaŋaæ rzymskie legiony, ktķre podbiŗy caŗy ten obszar, a pķŧniej aŋ do V wieku n.e. go utrzymaŗy.
W ļredniowieczu na polach bitew przez kilka stuleci dominowaŗa przede wszystkim rycerska kawaleria, by od XIV-XV wieku ustępowaæ pola takim oddziaŗom jak szwajcarscy pikinierzy. Wraz z pojawieniem się broni palnej, zarķwno ręcznej, jak i cięŋkiej – artylerii – w XVI wieku rola rycerskiej kawalerii zdecydowanie zmalaŗa. W epoce nowoŋytnej na znaczeniu wyraŧnie zaczęŗa zyskiwaæ piechota – w XVI i XVII wieku jeszcze najemna, ale od XVIII wieku rekrutowana coraz częļciej metodą poboru. Za przykŗad sŗuŋyæ tu moŋe piechota pruska doby wojny siedmioletniej.
Wraz z koņcem XVIII wieku na polach bitew pojawiŗy się wielkie armie doby napoleoņskiej, zŗoŋone z rķŋnych rodzajķw piechoty (np. woltyŋerķw), kawalerii (np. kirasjerzy czy uŗani) oraz artylerii. Pomimo rewolucyjnych zmian w dziedzinie taktyki i strategii, armie napoleoņskie nie walczyŗy zdecydowanie lepszą bronią, niŋ wiek wczeļniej. Prawdziwa rewolucja w dziedzinie uzbrojenia nastąpiŗa wraz z narodzinami nowoczesnego przemysŗu i wprowadzeniem lepszych karabinķw (karabiny gwintowane, odtylcowe) i armat. Widaæ to chociaŋby po piechocie pruskiej czy francuskiej z wojny lat 1870-1871.
Ogromne zmiany przyniķsŗ wiek XX, rozpoczęty I wojną ļwiatową. Milionowe armie zamknięte w okopach frontu zachodniego prowadziŗy wojnę na wyniszczenie ginąc setkami tysięcy. Poza zmianami w uzbrojeniu (pierwsze w dziejach masowe wykorzystanie karabinķw maszynowych), zmieniaŗo się rķwnieŋ umundurowanie: zwŗaszcza piechoty francuskiej. W okresie II wojny ļwiatowej zmobilizowano jeszcze więcej ludzi pod broņ. Na masową skalę w szeregach pojawili się rķwnieŋ np. czoŗgiļci, mechanicy, spadochroniarze (np. amerykaņscy ŋoŗnierze dywizji powietrznodesantowych) czy komandosi (np. brytyjskie oddziaŗy SAS).
Po 1945 roku ekwipunek i uzbrojenie przeciętnego ŋoŗnierza ulegaŗy dalszej modernizacji, prowadząc do ļwietnie wyekwipowanego, uzbrojonego i wyszkolonego ŋoŗnierza armii paņstw NATO – doskonaŗym przykŗadem moŋe byæ tutaj amerykaņski ŋoŗnierz walczący w Iraku w 2003 roku.
W ofercie naszego sklepu odnajdziesz figurki przedstawiające kaŋdy z opisanych wyŋej okresķw rozwoju uzbrojenia pojedynczego ŋoŗnierza – od czasķw kawalerii asyryjskiej aŋ po wspķŗczesnych ŋoŗnierzy walczących w Iraku czy Afganistanie. Wykonane one zostaŗy przez rķŋnych producentķw z zachowaniem innej, dowolnie wybranej skali, dzięki czemu dobierzesz produkt speŗniający Twoje wymagania i oczekiwania.