Pagrindinė informacija
Produkto kodas | RSM92008 |
Mastelis | 1:72 |
Įtraukta į katalogą: | 27.12.2006 |
Žymės | Heinkel-He-112 |
Gamintojas | RS Models RS Models Nové pole 2 79342 Janovice, Čekijos respublika |
Atsakingas subjektas | RS Models Nové pole 2 79342 Janovice, Čekijos respublika |
Heinkel He112 to niemiecki mysliwiec o konstrukcji metalowej. Pierwszy prototyp oznaczony V1 oblatano 1 września 1935 roku. Jego budowę zakończono dwa dni wcześniej. Maszyna ta posiadała silnik Kestrel. Prototyp V2 był gotowy do prób już w listopadzie 1935 roku. W odróżnieniu od swojego poprzednika był on napędzany silnikiem Jumo 210C. Drugiego lutego 1936 roku maszyna ta uległa wypadkowi. Z racji potrzeby posiadania samolotu do programu wyboru myśliwca dla Luftwaffe wyremontowano go w przeciągu dwóch tygodni i już 16 lutego tego samego roku był on gotowy do lotów. Samolot ten utracono 15 kwietnia 196 roku, kiedy to rozbił się podczas oficjalnego pokazu dla dygnitarzy. Trzeci prototyp V3 (W.Nr 1292) zakończono budować już w styczniu 1936 roku. Jednakże pierwszy lot wykonał on dopiero rok później, bo 25 stycznia 1937. Posiadał inne niż poprzednicy uzbrojenie (3 x km 7,92 mm), oraz większą chłodnicę. Samolot ten utracono w katastrofie na przełomie marca i kwietnia 1937 r. podczas prób z silnikiem rakietowym. Prototyp V4 (W.Nr 1974) budowano w okresie 23.04.1936 - 10.06.1936. Do jego napędu użyto silnika Jumo 210Da. Nie posiadał on uzbrojenia, oraz posiadał trójłopatowe śmigło. Piąty prototyp V5 (W.Nr 1951) został określony jako wzorzec serii przedprodukcyjnej A-0. Od prototypu V4 odróżniało go dwułopatowe śmigło firmy Schwarz. Drugim egzemplarzem serii przedprodukcyjnej był prototyp V6. Posiadał śmigło trójłopatowe f-my Schwarz, a jako jednostkę napędową użyto w nim silnik Jumo 210C. Prototyp V7 użyty był jeszcze w konkursie myśliwca dla Luftwaffe. Był protoplastą wersji He 112B. Oblatany w październiku 1936 roku. Ósmy prototyp V8 (W.Nr 1954) był maszyną służącą do późniejszych testów w zakładach Heinkla. Napędzany był silnikiem Daimler Benz 600Aa. Prototyp V9 był pierwszym samolotem wersji B-0. Napędzał go silnik Jumo 210 Ea, wyposazony był dodatkowo w śmigło dwułopatowe Junkers-Hamilton. W serii B-0 wyprodukowano także prototypy V10 i V11. W Hiszpanii używano prototypów V6 (z działkiem 20 mm), w jednostce Versuch - JagdStaffel 88. Po kraksie prototypu V6 sprowadzono (już tylko w celach promocyjnych i marketingowych) prototyp V9. Latał na nim Harro Harder, przeważnie w lotach na niszczenie celów naziemnych. Japonia zakupiła prototypy V6 i V9. Z dostępnej mi literatury wiadomo, że na pewno zakupiony był prototyp V5 podczas wizyty delegacji Japonii w Niemczech. Natomiast później zamówiono 30 sztuk w wersji B1 (wywodzącej się z prototyu V9), z możliwością powiększenia zamówienia na 100 dalszych maszyn. Jednakże prawdopodobnie odebrano tylko dwie maszyny: prototyp V5 (na pewno) i prawdpodobnie V9. Obydwa samoloty oznaczono A7He1. Jednakże z powodu użycia w nim silnika rzędowego oraz słaba zwrotność w porównaniu z innymi samolotami japonskimi spowodowała że samoloty te użyto jedynie do celów treningowych.
Heinkel He112 yra vokiškas naikintuvas su metaline konstrukcija. Pirmasis prototipas, pažymėtas V1, buvo nuskraidintas 1935 m. rugsėjo 1 d. Jo statyba buvo baigta dviem dienomis anksčiau. Ši mašina buvo aprūpinta Kestrel varikliu. V2 prototipas buvo paruoštas bandymams 1935 m. lapkritį. Skirtingai nei jo pirmtakas, jis buvo varomas Jumo 210C varikliu. 1936 metų vasario 2 dieną ši mašina patyrė avariją. Prireikus turėti lėktuvą Luftwaffe naikintuvų atrankos programai, jis per dvi savaites buvo atnaujintas ir tų pačių metų vasario 16 d. buvo paruoštas skrydžiams. Lėktuvas dingo 196 metų balandžio 15 d., kai sudužo per oficialų pasirodymą garbingiems asmenims. Trečiasis V3 prototipas (W. Nr. 1292) buvo baigtas statyti 1936 metų sausį. Tačiau pirmąjį skrydį jis atliko po metų, 1937 m. sausio 25 d. Jis turėjo kitokius ginklus nei jo pirmtakai (3 x 7,92 mm MG) ir didesnį radiatorių. Lėktuvas dingo per katastrofą 1937 m. kovo ir balandžio mėn., kai buvo bandomi raketiniai varikliai. V4 prototipas (W.Nr 1974) buvo pagamintas nuo 1936 m. balandžio 23 d. iki 1936 m. birželio 10 d. Jo varymui buvo naudojamas Jumo 210Da variklis. Jokių ginklų neturėjo. Penktasis V5 prototipas (W. Nr. 1951) buvo paskirtas kaip A-0 ikigamybinės serijos modelis. Nuo V4 prototipo jį skyrė dviejų menčių Schwarz propeleris. Antroji ikigamybinės serijos kopija buvo V6 prototipas. Jis turėjo "Schwarz" trijų menčių sraigtą, o kaip varomasis blokas buvo naudojamas Jumo 210C variklis. V7 prototipas vis dar buvo naudojamas naikintuvų varžybose dėl Luftwaffe. Jis buvo He 112B versijos pirmtakas. Pirmą kartą skrido 1936 metų spalį. Aštuntasis V8 prototipas (W. Nr. 1954) buvo mašina, naudojama vėlesniems bandymams Heinkelio gamyklose. Jis buvo varomas Daimler Benz 600Aa varikliu. V9 prototipas buvo pirmasis B-0 versijos lėktuvas. Jis buvo varomas Jumo 210 Ea varikliu ir papildomai buvo aprūpintas Junkers-Hamilton dviejų menčių sraigtu. V10 ir V11 prototipai taip pat buvo gaminami B-0 serijoje. Ispanijoje buvo naudojami V6 prototipai (su 20 mm patranka), agregate Versuch-JagdStaffel 88. Po V6 prototipo avarijos V9 prototipas buvo importuotas (tik reklamos ir rinkodaros tikslais). Juo skrido Harro Harderis, daugiausia antžeminiai minininkai. Japonija įsigijo V6 ir V9 prototipus. Vėliau buvo užsakyta 30 vienetų B1 versijoje (gauta iš V9 prototipo), su galimybe padidinti užsakymą dar 100 mašinų. Tačiau tikriausiai buvo paimtos tik dvi mašinos: V5 prototipas (tikrai) ir galbūt V9. Abu orlaiviai buvo pažymėti A7He1. Tačiau dėl jame naudojamo linijinio variklio ir prasto manevringumo, lyginant su kitais japonų lėktuvais, šie lėktuvai buvo naudojami tik treniruočių tikslais. Techniniai duomenys (He-112B versija): ilgis: 9,22 m, sparnų plotis: 9,09 m, aukštis: 3,82 m, maksimalus greitis: 510 km/h, maksimalus nuotolis: 1150 km, maksimalios lubos 9500 m, ginkluotė: fiksuoti-2 šautuvai 7,92 mm MG17 aparatas pabūklai ir dvi 20 mm MG FF pabūklai.
Klaida aprašyme? Praneškite apie problemą
...